دو راهی تشویق و تنبیه...
همه ما تو زندگی یک جراح هستیم،بعضیامون جراح موفق و پنجه طلا و بعضی دیگه جراح ناشی که فقط بلده پاره کنه و بدوزه و سمبل کنه. خب چطوری ؟ خیلی از رفتارهای ما بعنوان بزرگترها باید خیلی با برنامه و بادقت انجام بشه و اینکه بدونیم کی و کجا انجام بشه. پایی که شکسته اگر به موقع جراحی نشه ممکنه عوارض جبران ناپذیری داشته باشه. پس یک جراح موفق میدونه کی و چطوری جراحی کنه.
حالا اگر پسر یا دخترمون کار اشتباهی انجام بده ، جراحی مون شروع میشه. یعنی باید بدونیم کی و چطور به رفع این اشکال بپردازیم. گاهی یک نگاه سرشار از عاطفه و یک جمله پر از صمیمیت می تونه بازدارنده خوبی باشه برای عدم تکرار اشتباه بچه هامون. و گاهی یک نگاه غضب آلود لازمه (که بهتره آخرین اقدام ما باشه) اینجاست که باید بدونیم چطور عمل کنیم.
من با اینکه خودم آدم بزرگی هستم( نه از نظر شخصیتی ) از اینکه می بینم تو وبلاگم نظر دادید ، هر چند خیلی کم، خیلی ذوق می کنم و انگیزه بیشتری پیدا می کنم برای نوشتن بهترتر.
تو زمونه ای هستیم که روحیه بچه هامون بسیار بسیار حساسه و بچه ها ممکنه حرفهایی بزنن که از فضای مجازی یاد گرفتن و جملاتی استفاده کنن که ما بهشون یاد ندادیم. پس وظیفه ما خیلی سخت تره و باید خیلی حاذق باشیم که بتونیم با این رفتارها درست برخورد کنیم. اگر اشتباه کنیم کارمون ساخته س و البته کار طرف.
دوستی داشتم که یک انتقاد ساده من یک هفته از من دلخور بود. خیلی فکر کردم که کجای کار رو اشتباه کردم . سرانجام هم ملتفت شدم که اصلا از در انتقاد وارد شدن درست نیست.این روزها اینقدر روی همه فشاره که ظرفیتشون تکمیله. پس خیلی باید مراقب باشیم چطور وارد عمل بشیم.
شیوه های تشویق رو خیلی از ماها بلدیم. مثلا اینکه نکات مثبت طرف رو بهش یادآوری کنیم یا ازش در مقابل یه سری کارهای مثبت و برجسته اش تشکر کنیم. مثلا به دخترم بگم "عزیزم ممنونم که یادت می مونه از اتاق میری بیرون چراغ رو خاموش می کنی و اگه تختت رو هم مرتب کنی دیگه عالی میشه." ( شاید کار مثبت خاصی نداره بگید ولی بالاخره بگردید پیدا کنید یه چیزی دیگه)
اگر یک بار فهمیدید بچه دروغ گفت می تونید بگید " عزیزم چه خوبه که باهم صادق هستیم اگر یکبار اشتباهی شد اشکالی نداره . نذاریم دیوار قشنگ اعتماد بین ما از بین بره گلم" . خلاصه که مهربان حرف زدن خیلی هم سخت نیست. چهار تا کلمه قشنگ استفاده کردن رو همه بلدن. ولی یه سری عوامل مثل عصبانیت یا غرور یا کمبود وقت نمیذارن درست پیش بریم. می خواهیم بزنیم تو سر طرف یهو همه چی درست بشه. نکنیم این کارو ...
